Vladimir Becić
Planinski pejzaž s potokom, 1923.
ulje, platno
100 x 120 cm
MG-879

Vladimir Becić (Slavonski Brod, 1886. – Zagreb, 1954.) započinje obrazovanje u privatnoj slikarskoj školi Mencija Klementa Crnčića i Bele Čikoša Sesije. Nedugo potom 1905. odlazi u München gdje studira na Akademiji u klasi Huga von Habermanna gdje s kolegama Miroslavom Kraljevićem, Josipom Račićem i Oskarom Hermanom čini Münchenski krug slikara. Od 1910. boravi u Parizu, usavršava se Académie de la Grande Chaumière, radi kao crtač za časopis Le Rire i izlaže na jesenskom salonu. Odlazi u Prvi svjetski rat kao dragovoljac i postaje ratni dopisnik, fotograf i ilustrator za časopis L'ilustration.
Po završetku rata osniva umjetničku koloniju u Blažuju uz kolege Vilka Šeferova i Karla Mijića. Koloniji koja je djelovala do 1923. Blažuj je bio samo boravišna lokacija, a slikari su u potrazi za motivima putovali krasnim krajolikom ispod Bjelašnice. Pejzaže grade čistim volumenima, naglašavajući plastičnost oblika i ulogu boje u njihovu oblikovanju. Vladimir Becić predavao je na zagrebačkoj Akademiji likovnih umjetnosti od 1923. do 1947.
Becićevo slikarstvo 20-ih godina karakterizira krajobrazna motivika, blažujski pejzaži, ženski likovi često aktovi u pejzažu te mrtve prirode. Planinski pejzaž s potokom odiše pročišćenim likovnim jezikom, a reducirana paleta smeđih, žutih, crvenih i narančastih boja i njihovih nijansi omogućava mu gradnju dubokog volumena i jasno artikuliranih detalja prikaza, istovremeno postižući magični, otuđeni, apatični ugođaj.

Tekst: Marta Radman, kustosica pripravnica © Nacionalni muzej moderne umjetnosti, Zagreb, 2022.
Foto: Goran Vranić © Nacionalni muzej moderne umjetnosti, Zagreb, 2022.