Slavko Kopač
Pariz – Most Aleksandra III., 1939.
ulje, platno
55,5 x 38 cm
MG-1557

Djelo Pariz – Most Aleksandra III. mladenačko je umjetnikovo djelo, izvedeno neposredno nakon završetka umjetničke akademije. Dolaskom u Pariz, Kopačev umjetnički senzibilitet oslobađa se tradicionalnog akademskog likovnog diskursa te započinje put koji je obilježen maštovitošću i lucidnim kreiranjem avangardnog likovnog izraza. „Naučene“ poteze kista zamijenile su rezonantne mrlje boja koje uklapa u bijelu, neutralnu pozadinu čime u kompozicijama postiže mistične i poetske note. Nadrealistički repertoar, koji se očituje u njegovim kasnijim radovima, ovdje nalazimo samo u tragovima, u pojedinim elementima i u maniri koja se razvija u umjetnikov osobni stil.

Slavko Kopač rodio se u Vinkovcima 1913. Diplomirao je slikarstvo na Umjetničkoj akademiji u Zagrebu 1937. u klasi profesora Vladimira Becića. U Pariz dolazi kao stipendist Francuske vlade 1939. Zbog početka Drugog svjetskog rata vraća se u Zagreb te odlazi raditi u Mostar kao profesor crtanja u tamošnjoj gimnaziji. Usprkos ratu, 1943. zbog vlastitog usavršavanja odlazi u Firencu gdje ostaje do 1948. kada opet odlazi u Pariz. Iste godine upoznaje Jeana Dubuffeta i tu počinje prijateljstvo i stručna suradnja koja će trajati skoro 30 godina. S Dubuffetom istražuje, radi i sakuplja djela L`Art Bruta. Od 1950. postaje glavni tajnik, a kasnije i kustos kolekcije L`Art Bruta. Tijekom karijere upoznaje i radi s André Bretonom, B. Perretom, Michelom Tàpiesom te s još mnogo drugih aktera pariškog kulturnog života. Bavio se i skulpturom, ilustracijama (za poemu André Bretona) i keramikom. Izlagao je u galerijama u Parizu, Milanu, Rijeci, Veneciji, Lyonu te u Chicagu i Louisvilleu.

Tekst: Zlatko Tot, kustos-pripravnik Nacionalnog muzeja moderne umjetnosti © Nacionalni muzej moderne umjetnosti, Zagreb
Foto: Goran Vranić © Nacionalni muzej moderne umjetnosti, Zagreb