Vladimir Meglić svoje slike voli nazivati “djetinjarijama” ili “preobražajima” realnog u nadrealno. Efektom začudnosti slikar ubacuje u kompoziciju nešto neobično – nešto za što je potrebno objašnjenje i angažman i što nije samo po sebi razumljivo. Kod slikara je neoekspresionistička pozicija zadobivena korištenjem primarnog kolorita, pastoznih nanosa tvari boje i hipertrofiranih oblika u najčešće inverznoj perspektivi. Izložba “Začudnost slikarstva ” predstavila je izbor od 15 djela Vladimira Meglića.

Vladimir Meglić, Začetak sna, 2008.